پروژه هایی برای پِرت شدن بیت المال! - پرشین بلاگ

این ناشر و از مسئولان نشر چشمه در گفت وگو با خبرنگاران درباره شرایط تبلیغ کتاب و کتابخوانی در رسانه ها و فضای شهری اظهار کرد: شرایط تبلیغ کتاب و پشتیبانی از عرضه کتاب در ایران خیلی تعریفی ندارد. به خاطر این که معمولا هدف بسیاری از ناشران فقط انتشار کتاب است و پس از آن، به سرنوشت کتاب خیلی اهمیت نمی دهند؛ در حالی که وقتی کتاب در کشورهای پیشرفته منتشر می شود، فعالیت های مختلفی متعاقب آن هستند و از آن پشتیبانی می شود و آن را معرفی می نمایند و به سمع و بصر مخاطب و خواننده می رسانند ولی در ایران این اتفاق کمتر می افتد و کمتر هم بُعد خبری دارد.

او بعلاوه با اشاره به کمبود رسانه های موثر در حوزه کتاب، اضافه کرد: متاسفانه نه نشریه ای برای تبلیغ درست و حسابی و نقد کتاب ها داریم و نه سایت های خیلی کارآمدی در این حوزه وجود دارد. در سال های اخیر، تنها فعالیت بیشتر ناشران به صفحه های اجتماعی محدود شده و آن هم غالبا اینستاگرام است که به صورت مطالبی که به وسیله اینفلوئنسرها - که برای جذب فالوئر فعالیت می نمایند - برای مخاطبان فراوری می شود و آن عمق لازم را ندارد.

بهرنگ کیائیان بعلاوه گفت: متاسفانه جوایز درست و حسابی هم برای کتاب در این مملکت برگزار نمی شود، آن هایی هم که می شدند، به بهانه و مشکلاتی از ادامه کار متوقف شدند و همه این ها باعث می شود کتاب به آن تیراژی که می خواهد نرسد. اگر هم جایزه ای برگزار شود، با فکر مثبتی به آن پرداخته نمی شود و مردم به آن اطمینان ندارند.

او ادامه داد: ماجرای کتاب، مثل ماجرای مرغ و تخم مرغ است؛ خیلی از ناشران می گویند که چون کتاب تیراژ بالا و فروش ندارد، هزینه تبلیغات و معرفی برای آن توجیه ناپذیر است اما از طرفی هم باید برای چیزی هزینه کرد تا به تیراژ دلخواه رسید. ممکن است در این جهت چندبار حتی هزینه هایی بشود اما نتیجه دلخواه حاصل نشود، اما این اصل قضیه را زیر سوال نمی برد.

این ناشر بعلاوه بر نبود رسانه های موثر در حوزه کتاب تاکید و بیان نمود: حتی منتقدانی که درباره کتاب ها بنویسند و سرنوشت آن ها را مشخص نمایند و مخاطب حرف آن ها را قبول داشته باشد، نداریم. سال هاست منتقدانی به این قوت و شدت نداریم. جلسات، رویدادها و کمپین هایی که برای کتاب برگزار می شوند هم کم هستند. در حالی که درباره کتاب هایی که برای شان چنین رویدادهایی برگزار شده، شاهد تاثیر این رویدادها بوده ایم. اما در 98، 99 درصد مواقع این اتفاقات برای کتاب هایی که در بازار نشر کتاب منتشر می شوند، نمی افتد.

کیائیان در پاسخ به پرسشی درباره ظرفیت های مغفول مانده در حوزه کتاب نیز گفت که قطعا ظرفیت هایی مثل تبلیغات محیطی می تواند به حد چشم گیری موثر باشد و ادامه داد: خیلی عجیب نیست که سرنوشت تیراژ کتاب را در این مملکت تغییر داد.

او در عین حال درخصوص اظهارنظر بعضی ناشران مبنی بر عدم توانایی آن ها برای تبلیغ در رسانه هایی مثل تلویزیون یا در سطح شهر اظهار کرد: در بدو امر، قطعا وقتی کتابی منتشر می شود، نمی توان میلیون ها تومان برای آن خرج یک بیلبورد کرد یا یک آگهی بین مسابقه فوتبال برای آن منتشر کرد. فرسنگ ها فاصله با این ها وجود دارد. منتها در هر کشوری که این اتفاق برای کتاب افتاده، مثلا در خیابان های کشورهای اروپایی تبلیغ کتاب دیده می شود و همه جا تبلیغ کتاب وجود دارد. این کار با حمایت و پشتیبانی و اعطای یارانه هایی اتفاق می افتد. وقتی ناشر بتواند چند پروژه پیروز داشته باشد، آن وقت می تواند برای کارهای دیگر هزینه کند و این یارانه ها هم به کسانی که یاری و پشتیبانی نموده اند، برمی شود. اما مشکل اساسی این است که برای این کار هم و غم وجود ندارد؛ همه نگاه کوتاه مدت دارند و برای بلندمدت و برای بالا بردن تیراژ، کاری انجام نمی شود.

بهرنگ کیائیان در خاتمه گفت: ما پر از خط کشی های محتوایی هستیم؛ یعنی قطعا اگر چنین شرایطی هم فراهم شود، برای عده ای خاص فراهم می شود، برای کسانی که از لحاظ عملکرد و غیره سلایق خاصی را پوشش می دهند و این کار باز هم فایده ای ندارد. بارها این کار را نموده اند در جاهایی که استقبال کمتری می شود و مردم خیلی روی خوش نشان نمی دهند و برای همین شکست می خورد. می بینیم که منابع و هزینه ها دور ریخته می شود، مثل اتفاقی که در هفته های کتاب می افتد؛ برای شاعران و نویسندگانی دست چین شده تبلیغات محیطی می شود و به هر زوری که شده، می خواهند بگویند این ها خواننده دارند. اما این ها کجا هستند؟ چرا مردم آن ها را نمی خوانند؟ به غیر از فروش های نهادی، سازمانی و ارگانی مگر چقدر خواننده دارند؟ چرا روی بقیه سرمایه گذاری نمی نمایند؟ نویسندگان و شاعران دیگر هم باید این فضا را داشته باشند تا فضای رقابتی سالمی ایجاد شود. در غیر این صورت، این پروژه ها منجر به شکست می شود و منجر به پِرت هزینه، منبع، وقت و بیت المال می شود.