اقامتگاه های بوم گردی تجلی فرهنگ، هنر و تمدن هر شهر
به گزارش پرشین بلاگ، حمید الماسی نیا، فعال رسانه ای در یادداشتی نوشت: بوم گردی یا گردشگری بر پایه زندگی سنتی منطقه ها کوچک روستایی در حقیقت نوعی احترام به فرهنگ و تاریخ گذشته و حال حاضر مردمانی است که از سال ها قبل در یک اکوسیستم خاص زندگی نموده اند و هنوز بر آداب و رسوم نیاکان خود پایبندند که هر مقدار سرمایه گذاری در این خصوص به انجام برسد، به توسعه فرهنگ، هنر، آداب و رسوم اقوام و منطقه ها مختلف کشور یاری می نماید.
بوم گردی روستایی که نزدیکی و همخوانی بسیاری با طبیعت گردی و گردشگری کشاورزی دارد، از مهم ترین انواع گردشگری است که در راستای تجربه زندگی بومی و روستایی در دنیای امروز و نیز رونق اقتصاد روستایی کوشش می نماید.
اقامتگاه بوم گردی شامل چند نوع واحد اقامتی به صورت خانه های روستایی و تاریخی که بازسازی و بازسازی شده اند، بوم کلبه ها در نقاط بکر و دست نخورده، چادرهای عشایری، اکو کمپ های کویری، عشایری و طبیعت گردی است. بوم گردی یا اکوتوریسم به سفری اطلاق می گردد که در طی آن علاوه بر آشنایی با فرهنگ ها و شرایط زندگی، محیط زیست، طبیعت و آثار باستانی و دیدنی هر منطقه باید از آن ها محافظت نمود و در راستای بهبود آن کوشش کرد.
از ویژگی های منحصر به فرد سفرهای بوم گردی در ایران می توان به چهار فصل بودن کشور عزیزمان اشاره نمود که در هر فصلی و در هر منطقه ای با جاذبه های چشم نوازش واحدهای اقامتی مناسب آن فصل میزبان آرامش طبیعت دوستان و گردشگران عزیز است، گفتنی است یکی از اهداف بوم گردی ایجاد ارتباط سالم با طبیعت است که گردشگران با مراقبت و رفتارهای درست خود خدشه ای به طبیعت و محیط زیست وارد نکنند.
اقامتگاه های بوم گردی در اقصی نقاط ایران با توجه به موقعیت جغرافیایی و فرهنگ آن منطقه ساخته و مدیریت می شوند و تمامی وسایل و تزئینات آن خانه بومی باید رنگ و بوی شرایط و فرهنگ همان منطقه را بدهد به عنوان مثال در بعضی بوم گردی ها سرویس بهداشتی اختصاصی داخل اتاق ها قرار ندارد که این مورد جزء درست ترین رسوم گذشته است.
بیشتر اقامتگاه های بوم گردی خانه هایی قدیمی در داخل روستاها و خانه های سنتی و تاریخی در شهرها هستند که به علت معماری منحصر به فرد و القا حس نوستالوژیک مورد توجه گردشگران فراوانی است، هدف اصلی این بوم گردی ها آشنایی مردم با آداب و رسوم، فرهنگ، نحوه زندگی و بعلاوه صنایع و هنرهای دستی بومیان آن منطقه می باشد.
برترین و زیباترین اقامتگاه ها معمولاً خانه های روستایی و قدیمی با معماری کاملاً سنتی می باشند که در بافت تاریخی شهر یا روستا قرار دارند، رعایت عوامل زیست محیطی، سازگاری با شرایط و فرهنگ منطقه از مهم ترین مواردی ست که هر اقامتگاه بوم گردی باید به آن توجه نماید و می بایست در فضایی با معماری کاملاً سنتی تمامی امکانات رفاهی، اقامتی و خدمات بهداشتی (نظافت سرویس بهداشتی، وسایل خواب مرتب و پاکیزه و سیستم گرمایشی و سرمایشی استاندارد) را با حداقل هزینه در اختیار علاقه مندان قرار دهند.
معمولاً اقامتگاه های بوم گردی یک نفر به عنوان راهنمای محلی برای بازدید از جاذبه های تاریخی و طبیعی منطقه دارند تا وی اطلاعات مناسب راجع به هر اثر را در اختیار مهمانان قرار می دهد و لذت بازدید را برای آن ها دوچندان کند. هدف اقامتگاه های بوم گردی صرفاً اقامت نیست بلکه این واحدهای اقامتی در کوششند تا مسافران در فضایی دنج و آرامش بخش به دور از هرگونه هیاهو و شلوغی ساعاتی رو بدون تکنولوژی های پیشرفته بگذرانند و از جاذبه های گردشگری منطقه بهره کافی ببرند.
از دلایل اصلی انتخاب این نوع واحدهای اقامتی می توان به آشنایی گردشگران و مسافران با فرهنگ و رسوم منطقه میزبان، تجربه زندگی جمعی، ارتباط مسالمت آمیز با طبیعت و محیط زیست و بعلاوه هزینه کمتر نسبت به هتل های چند ستاره و رونق اقتصاد محلی منطقه اشاره داشت.
منبع: گردشبان