قتل عام تاریخی: چرا مهاجمان عصر حجر، اینقدر بی رحم بودند؟ - پرشین بلاگ

دست کم 19 نفر از 43 عظیمسال گورستان جبل صحابه با نیزه و تیر تیز پیکان هدف حمله قرار گرفته بودند

یک پژوهش جدید باستان شناسی، ماهیت به شدت خشونت بار جنگ های عصر سنگ را روشن نموده است. تجزیه و تحلیل دقیق زخم ها و جراحت های به جا مانده از نبرد حدود بیست هزار سال پیش اعضای یک جامعه کوچک ساکن دره نیل تعیین نموده که جنگجویان دوره پیشاتاریخی، بی هدف به ساکنان حمله می کردند و زنان و بچه ها را همان قدر زخمی می کردند و می کشتند که مردان بالغ را قتل عام و سلاخی می کردند.

تنها تفاوت در این بود که به نظر می رسد آن ها معمولا بچه ها را در مناطق تنگ و بسته و از فاصله نزدیک با چماق به قتل می رساندند و برای کشتن آن ها فقط از تیر و نیزه استفاده نمی کردند.

تصویر منتشر شده در این مطالعه - که آن را موزه بریتانیا و مرکز ملی تحقیق های علمی فرانسه انجام داده است - برای نخستین بار نشان می دهد که دست کم در بعضی از جنگ های عصر سنگ، بی رحمی و قساوت کور و بی هدفی وجود داشته است.

این آنالیز، تا جایی که به این جمعیت مورد مطالعه [یعنی جامعه کوچک ساکن دره نیل در بیست هزار سال پیش]مربوط می گردد، نشان می دهد که جنگ های با آرایش نظامی معمولا رخ نمی داده است.

در عوض، به نظر می رسد که وقایع اینچنینی به دفعات و در مقیاس های کوچک اتفاق افتاده است و در آن گروه های خانوادگی هدف حمله قرار می گرفتند. این حملات، گاهی با سطحی از درنده خویی و وحشی گری و بی رحمی انجام می شده که از حد معمول خشونت (که فقط برای قتل ضروری است) فراتر می رفته است.

چند قربانی بین 10 تا 20 جراحت بهبودنیافته از نیزه و تیر پیکان در خود داشتند - و هر کدام دست کم یک بار هدف حملات دیوانه وار و حشیانه بوده اند. برای مثال، یک زن نوزده زخم بهبودنیافته در ناحیه ران و باسن، بازو و شانه و سر خود داشت. یک مرد نیز زخم های کاری و جدی بهبودنیافته در فک پایینی، ران و بازو و ساعد خود داشت.

دانشمندان در هشت مورد، تکه هایی از سرنیزه ساخته شده از سنگ چخماق را که هنوز در استخوان قربانیان وجود داشت پیدا کردند و در بیست و هشت مورد، مواد سرنیزه های ساخته شده از سنگ چخماق را یافتند که در استخوان های بدن قربانیان فرو نرفته بود.

(این موضوع بیانگر این است که این زخم ها در ماهیچه ها و اعضای بدن، به دفعات و زیاد اتفاق افتاده است.) در حفره های بدن هفت نفر، بیشتر از پنج مورد از مواد سنگی سرنیزه ها کشف شده است.

دانشمندان در یک مطالعه جامع و فراگیر در هشت سال گذشته، شصت و یک پیکر از گورستان پیشاتاریخی به نام جبل صحابه در شمال سودان را که در ابتدا در دهه شصت میلادی حفاری شده بود، با استفاده از میکروسکوپ، با جزییات زیاد مورد آنالیز قرار دادند.

41 درصد از این شصت و یک نفر، در بقایای استخوان خود آسیب های ناشی از تیر پیکان و نیزه را نشان می دادند. 21 درصد دیگر با چماق یا سلاح های غیرتیز کشته شده بودند. در اغلب موارد، تقریبا نیمی از زخم های ناشی از ضربه در آن ها بهبود یافته بود. این موضوع نشان می دهد که این افراد در چندین نوبت مورد حمله قرار گرفته اند - به طور میانگین، شاید چند بار در سال.

علامت و رد به جا مانده از ضربات نیزه و تیر (پیکان) به طور قطعی، تنها بخشی از حملاتی را نشان می دهند که قربانیان در معرض آن قرار گرفته اند، زیرا در حدود یک سوم از استخوان های هر فرد مورد آنالیز قرار نگرفته است. آن ها جان به در نبرده بودند چرا که بسیاری از جراحات وارده در جنگ بیشتر به گوشت و ماهیچه و اندام ها وارد می گردد تا استخوان ها (و از این رو این زخم ها تا حد زیادی قابل شناسایی و آنالیز نبودند).

خشونت و بی رحمی که به این خانواده ها وارد شد، کور و بی هدف [و بدون فرق گذاشتن بین زن و کودک و مرد]بود. شواهد روشنی وجود دارد که دست کم نیمی از بچه ها این گورستان (غالبا بار ها و بارها) مورد حمله قرار گرفته اند.

دست کم 19 نفر از 43 عظیمسال گورستان جبل صحابه با نیزه و تیر تیز پیکان هدف حمله قرار گرفته بودند ـ اغلب آن ها در چند مورد مختلف.

یازده تن دیگر نیز با سلاح های دستی غیرتیز، کشته یا زخمی شده بودند. تنها گروه نسبتا غایب در این گورستان نوجوانان بودند. از نظر جنسیتی به نظر می رسد که دشمنان مهاجم، زنان و مردان را به طور یکسان از بی رحمی مورد حمله قرار داده اند.

به استثناء بچه ها (که اغلب با سلاح های غیرتیز کشته شده بودند - احتمالا با چکش های سنگی یا چماق های چوبی یا استخوانی)، اغلب حملات با استفاده از نیزه و تیر و کمان و از فاصله دور اجرا شده بود.

به نظر می رسد که تیر [تیر و کمان]غالب بوده و فراوانی بیشتری داشته است و زمانی که به صورت مستقیم (و نه مورب و مایل) آسیب استخوانی ایجاد نموده، اغلب فرورفتگی هایی قابل توجه ایجاد نموده است (گاهی چند سانتی متر، که بیانگر سرعت بسیار بالای برخورد و اصابت آن است).

به طور یقین از حدود 50 هزار سال پیش در آفریقا از تیر و کمان استفاده می شده است و همچنین بیش از 20 هزار سال است که تیر و کمان در آسیا مورد استفاده قرار گرفته است. تیر ها و نیزه های به کار گرفته شده در حملات دره نیل بسیار پیچیده بودند و با این هدف طراحی شده بودند که بیشتر میزان خونریزی [و آسیب]را در پی داشته باشند.

بالا بودن سطح خشونت و بی رحمی در جبل صحابه ممکن است به دلیل تغییرات اقلیمی در آن موقع اتفاق افتاده باشد که در واقع موجب افزایش رقابت بین گروه های اجتماعی مختلف شده بود.

نواحی داخلی دره نیل، مدام خشک تر و خشک تر می شد، در دسترس بودن طبیعت جنگلی کاهش می یافت و سطح آب نیل مدام نامنظم تر و غیرقابل پیش بینی تر می شد و گاهی با وقوع سیلاب های عظیم عملا همه پوشش گیاهی از بین می رفت.

دکتر دنیل آنتونی، سرپرست بخش مصر و سودان موزه بریتانیا و مسئول موزه زیست باستان شناسی، می گوید: اینک تعیین شده که جبل صحابه قدیمی ترین گورستان در دره نیل است و یکی از نخستین مناطقی در دنیا است که در آن خشونت گسترده ای بین افراد اتفاق افتاده است. رقابت بر سر منابع بر اثر تغییرات اقلیمی به احتمال زیاد مسئول بروز این مناقشه ها و نبرد های دائمی بوده است.

دکتر ایزابل کریوکر از مرکز ملی تحقیق های علمی فرانسه و پژوهشگر سرپرست این پروژه می گوید: صدمات و جراحت های بهبود یافته و بهبود نیافته در اثر تیر و کمان ها، نیزه ها و سایر سلاح ها، صرف نظر از سن یا جنسیت، در میان حدود دو سوم از پیکر شصت و یک نفر شامل جوان و کودک در این محوطه باستان شناسی پیدا شده است.

اگرچه که اغلب جزییات این مطالعه روی قربانیان، طی چند سال گذشته اجرا شده (و امروز فقط منتشر شده است)، این کار علمی بدون حفاری اولیه در محوطه باستان شناسی (که یونسکو پیش از ساخت سد اسوان و آبگرفتگی بعدی محوطه حفاری در اثر طغیان دریاچه ناصر در دهه شصت میلادی سفارش آن را داده بود) ممکن نمی شد. امروزه دسترسی به محوطه حفاری گورستان عصر سنگی ممکن نیست -، زیرا این محوطه در کف یک دریاچه عظیم واقع شده است.

قدمت دقیق گورستان جبل صحابه تعیین نیست، اما آزمایش ها نشان می دهند که اسکلت ها بین 1300،400 سال پیش تا 20 هزار سال پیش و احتمالا در بازه زمانی نزدیکتر به بیست هزار سال پیش در آنجا دفن شده اند.

با این حال، به نظر می رسد که خود گورستان فقط در دو یا سه نسل استفاده شده است. این پژوهش جدید از این جهت اهمیت دارد که سطح غیرقابل انتظاری از خشونت شدید را آشکار می نماید که دست کم در بعضی شرایط در عصر سنگ بروز می نموده است.

این پژوهش نشان می دهد که احتمالا قوانین و سنت ها و تابو هایی در خصوص مناقشات بین جوامع، حاکم نبوده است و به نوبه خود نشان می دهد که دست کم در خصوص رفتار با اعضای سایر گروه های اجتماعی، هیچ ارزش اخلاقی وجود نداشته است.

این میزان شدید خشونت (که بیش از میزان خشونتی است که صرفا برای کشتن کسی اعمال می گردد) همچنین شواهدی درباره میزان حس تنفر افراد یک گروه اجتماعی نسبت به سایر افراد و کشتار بی رحمانه بچه ها نشان می دهد که مهاجمان بیش از آنکه قصد شکست دادن یک گروه را داشته باشند، در پی نابودی آن ها بوده اند.

این پژوهش جدید درباره اسکلت های جبل صحابه (27 مه) در مجله علمی نیچر ساینتیفیک ریپورتز منتشر شده است.

منبع: ایندیپندنت

منبع: فرادید