نوشیدن بیش از حد آب خطرناک است؟ - پرشین بلاگ

با ما همراه باشید و درباره وبلاگ پرنده پارسی بیشتر بدانید.

به گزارش فرادید، اما یک تحقیق جدید دیگر یک فایده بسیار عظیم نوشیدن آب را ثابت نموده است. این تحقیق ادعا نموده است که نوشیدن آب می تواند وزن شما را کاهش دهد. تحقیق مذکور که در مجله رژیم های انسان منتشر شده مدعی شده است که نوشیدن آب فراوان با خوردن کالری کمتر و هم چنین مصرف شکر و نمک و کلسترول کمتر مرتبط است.

در این تحقیق 18311 نفر مورد آنالیز قرار گرفته اند که به دوگروه با رژیم غذایی متفاوت تقسیم شده و بین 3 تا 10 روز مورد آزمایش قرار گرفته اند. پاسخ های شرکت نمایندگان نشان می دهد که مصرف یک تا سه لیوان آب بیشتر در بعضی از شرکت نمایندگان باعث شده که بین 69 تا 206 کالری کمتر مصرف نمایند. اگر چه این رقم کم به نظر می رسد، اما 206 کالری در روز می تواند یک پوند وزن را در 17 روز کاهش دهد.

همچنین مصرف شکر در این افراد نیز بین 6 تا 18 گرم کاهش پیدا نموده است و سدیم نیز بین 78 تا 235 میلی گرم کاهش داشته است. مصرف کلسترول این افراد نیز بین 7 تا 21 گرم کاهش داشته است.

با این حال بسیاری از متخصصان رژیم آب درمانی را کاری نادرست می دانند و معتقدند این رژیم می تواند بر سلامت انسان تأثیر بگذارد.

مسمومیت با آب چیست؟

مسمومیت با آب اختلالی در عملکرد مغز به واسطه نوشیدن بیش از اندازه آب است. نوشیدن بیش از اندازه آب موجب افزایش مقدار این مایع در خون انسان می گردد. این میزان آب می تواند الکترولیت های موجود در خون، به ویژه سدیم را رقیق سازد. هنگامی که سطوح سدیم به کمتر از 135 میلی مول بر لیتر می رسد، این شرایط به نام هیپوناترمی شناخته می گردد.

سدیم به تعادل مایعات بین بخش داخلی و خارجی سلول ها یاری می نماید. هنگامی که سطوح سدیم به واسطه مصرف بیش از اندازه آب کاهش می یابد، جریان مایعات از بخش خارجی به بخش داخلی سلول تغییر می نماید و به تورم آن ها منجر می گردد. هنگامی که این شرایط برای سلول های مغزی رخ می دهد، امکان شکل گیری عوارض خطرناک و بالقوه تهدیدنماینده زندگی فرد ایجاد می گردد.

نوشیدن بیش از اندازه آب می تواند خطرناک باشد

مسمومیت با آب در نتیجه تورم سلول ها شکل می گیرد. هنگامی که سلول های مغزی متورم می شوند، فشار داخل جمجمه افزایش می یابد. این فشار نخستین نشانه های مسمومیت با آب را موجب می گردد که شامل موارد زیر می شوند:

• سر درد
• حالت تهوع
• استفراغ

در موارد شدید، مسمویت با آب می تواند نشانه های جدی تر مانند موارد زیر را موجب گردد:

• افزایش فشار خون
• گیجی
• دو بینی
• خواب آلودگی
• اشکال در تنفس
• ضعف و گرفتگی عضلات
• ناتوانی در شناسایی اطلاعات حسی

تجمع مایعات اضافی در مغز به نام ورم مغزی شناخته می گردد که می تواند ساقه مغز را تحت تاثیر قرار داده و اختلال در سیستم عصبی مرکزی ایجاد کند. در موارد شدید، مسمومیت با آب می تواند به تشنج، آسیب مغزی، کما و حتی مرگ منجر گردد.

مرگ به واسطه مسمومیت با آب

نوشیدن بیش از اندازه آب به صورت تصادفی بسیار سخت است. با این وجود، موارد مرگ و میر ناشی از این شرایط گزارش شده اند. بیشتر موارد مسمومیت با آب در میان سربازان گزارش شده اند. در یک گزارش به 17 سرباز مبتلا به هیپوناترمی در نتیجه مصرف بیش از اندازه آب اشاره شده بود. سطوح سدیم خون این افراد در دامنه 115 تا 130 میلی مول بر لیتر قرار داشت در شرایطی که دامنه عادی 135 تا 145 میل مول بر لیتر است.

در گزارشی دیگر، چگونگی مرگ سه سرباز در نتیجه هیپوناترمی و ورم مغزی تشریح شده بود. مرگ این افراد با نوشیدن 10 تا 20 لیتر آب تنها در چند ساعت رقم خورده بود.

نشانه های هیپوناترمی می تواند با نشانه های کم آبی بدن اشتباه گرفته گردد. بر همین اساس، یک سرباز که به اشتباه کم ابی بدن و گرمازدگی در وی تشخیص داده شده بود، به واسطه آبرسانی یا هیدراتاسیون دهانی مکرر و مسمومیت با آب جان خود را از دست داد.

مسمومیت با آب طی انجام فعالیت های ورزشی به ویژه ورزش های استقامتی نیز رخ می دهد. نوشیدن بیش از اندازه آب برای جلوگیری از کم آبی بدن در این قبیل فعالیت ها شایع است. بر همین اساس، هیپوناترمی اغلب طی رویداد های ورزشی عظیم رخ می دهد. به عنوان مثال، در مسابقات دو ماراتن بوستون در سال 2002، 13 درصد از شرکت نمایندگان دارای نشانه های هیپوناترمی بودند. 0.06 درصد از این افراد هیپوناترمی حاد با سطوح سدیم کمتر از 120 میلی مول بر لیتر را نشان دادند.

متاسفانه، بعضی موارد مسمومیت با آب در این رویداد های ورزشی به مرگ منجر شده اند. به عنوان مثال، می توان به مرگ یک دونده دو مارتن اشاره نمود که آزمایش ها نشان دادند سطوح سدیم خون وی کمتر از 130 میلی مول بر لیتر بوده و هیدروسفالی (ازدیاد غیر عادی مایع) و آسیب ساقه مغز به جان باختن وی منجر شده بود.

مصرف بیش از اندازه آب می تواند در بیماران روانی، به ویژه افراد مبتلا به شیزوفرنی، نیز رخ دهد. نتایج مطالعه ای که روی مرگ 27 بیمار جوان مبتلا به شیزوفرنی صورت گرفته بود، نشان داد که پنج مورد مرگ در نتیجه مسمومیت با آب بوده است.

چه میزان آب بیش از اندازه محسوب می گردد؟

هیدراتاسیون بیش از اندازه و مسمومیت با آب زمانی رخ می دهد که میزان آب نوشیده شده بیشتر از توانایی کلیه ها برای تخلیه آب اضافی به وسیله ادرار باشد. اما مقدار آب تنها عامل مشخص نماینده در این زمینه نیست. مدت زمانی که طی آن آب نوشیده شده است نیز باید مد نظر قرار بگیرد.

در صورتی که مقدار بسیار زیاد آب را طی یک بازه زمانی کوتاه بنوشید با خطر عظیمتر ابتلا به مسمومیت با آب روبرو هستید. این خطر در صورتی که طی مدت زمان طولانی تری همان میزان آب را مصرف نموده باشید، کاهش می یابد.

نشانه های هیپوناترمی می توانند به واسطه نوشیدن 3 تا 4 لیتر آب در یک مدت زمان کوتاه پدیدار شوند. کلیه های انسان می توانند 20 تا 28 لیتر آب را در روز از بدن خارج سازند، اما قادر به تخلیه بیش از 0.8 تا 1 لیتر آب در یک ساعت نیستند. از این رو، برای جلوگیری از نشانه های هیپوناترمی شما نباید به طور میانگین بیش از این میزان آب طی یک ساعت را مصرف کنید. بسیاری از موارد گزارش شده مسمومیت با آب در نتیجه نوشیدن مقادیر زیاد آب در یک بازه زمانی کوتاه بوده اند.

به چه مقدار آب احتیاج دارید؟

عدد و رقم خاصی درباره این که به چه میزان آب در روز احتیاج دارید، وجود ندارد و میزان نوشیدن آب از فردی به فرد دیگر می تواند متفاوت باشد. برای مشخص میزان آب مورد احتیاج روزانه می توانید وزن بدن، سطح فعالیت های بدنی و شرایط آب و هوا را مد نظر قرار دهید.

انستیتو پزشکی (IOM) میزان آب دریافتی روزانه برای مردان را 3.7 لیتر و برای زنان 2.7 لیتر پیشنهاد نموده است. با این وجود، این توصیه ها شامل آب دریافتی از نوشیدنی هایی به جز آب و مواد غذایی نیز می شوند. بعضی از مردم از قانون 8 × 8 پیروی می نمایند که نوشیدنی هشت لیوان آب در روز را پیشنهاد می نماید. اما این قانون چندان مبتنی بر پژوهش نیست و بیشتر حالتی دلخواه دارد.

یک قانون خوب برای مشخص آب مورد احتیاج گوش دادن به بدن و نوشیدن آب هنگام احساس تشنگی است. این اقدام باید برای حفظ سطوح آب مورد احتیاج بدن کافی باشد. اما تکیه بر تشنگی ممکن است برای همه کارآمد نباشد. ورزشکاران، افراد مسن و بانوان باردار می توانند به نوشیدن آب بیشتری در روز احتیاج داشته باشند.