فلسفه علیه خشونت در مستند افلاطون جوان
به گزارش پرشین بلاگ، مستند های مربوط به بچه ها و درام های با موضوع بلوغ جایگاه خاصی در دنیای سینما دارند و تعدادشان اصلا کم نیست. این البته چیز عجیبی هم نیست، زیرا نوجوانی یک دورۀ بسیار مهم و تاثیرگذار در شکل گیری و توسعه شخصیت همۀ آدم هاست.
به گزارش خبرنگاران؛ از فیلم های کلاسیکی مثل 400 ضربه فرانسوا تروفو گرفته تا دختربچگی سلین سیاما (2014)، فیلم های برجستۀ زیادی را می گردد نام برد که موضوع اصلی شان تاثیری است که محیط و آدم های اطراف بر شکل گیری دنیای فکری بچه ها می گذارند.
فیلم مستند افلاطون جوان که تاثیر فلسفه بر فکر بچه ها را آنالیز می نماید، قدم تازه ای در امتداد جهت همان فیلم هاست. دکلان مک گراث (Declan McGrath) و نیسا نی چیانان (Neasa Ní Chianáin) این فیلم را در طی دو سال در یک مدرسۀ ابتدایی در شهر بلفاست ساخته اند؛ فیلمی که شخصیت های اصلی اش دانش آموزانی هستند که دارند دیدگاه ها و نظرات فیلسوفانی مثل افلاطون را یاد می گیرند.
در اطراف مدرسه هنوز سیم خاردار وجود دارد؛ چیزی که یادآور نزاع های فرقه ای در ایرلند شمالی است؛ و حالا مدیر مدرسه یعنی کوین مک آروی (Kevin McArevey) فکر می نماید به کمک فلسفه می توان این آشوبی را که نسل هاست ادامه دارد فرونشاند و آشتی و صلح را جایگزین آن کرد.
خشونت خشونت می آورد، اما شما بچه ها می توانید متوقفش کنید؛ این جمله ای است که مک آروی سر یکی از کلاس هایش در حالی که دارد بچه ها را برای بحث فلسفی تشویق می نماید به آن ها می گوید. مک آروی با ارائۀ آموزه هایی از سقراط، افلاطون و ارسطو، جهت اصیل و روشنی را برای زندگی پیش پای بچه ها می گذارد. اما این فقط درسی برای بچه ها نیست؛ این مستند نشان می دهد که سیستم آموزشی هم باید درس بگیرد و خودش را متحول کند.
مک آروی می گوید در اینجا فلسفه فقط یک آموزش کلاسی نیست. هر وقت که دعوا یا اختلافی پیش بیاید ما سعی می کنیم فلسفه را هم به عنوان بخشی از راه چاره به کار بگیریم. ما در مقابل دیواری که اسمش را دیوار فلسفه گذاشته ایم جمع می شویم و دربارۀ اینکه چه چیزی باعث این اختلاف شده و چگونه می گردد اوضاع را بهتر کرد حرف می زنیم؛ دربارۀ چیستی دوستی حرف می زنیم، دربارۀ احترام و دربارۀ کمک کردن دیگران و مفید بودن.
یکی از جنبه های درخشان فیلم افلاطون جوان تبادل نظر هایی است که با خود بچه ها انجام می دهد. آلفی و دیلان از جمله دانش آموزانی هستند که تبادل نظر با آن ها را در فیلم می بینیم. آلفی می گوید فلسفه به ما کمک می نماید که با مسائل رو به رو شویم، سعی کنیم آن ها را حل کنیم و از آن ها درس بگیریم. از نظر او فلسفه راهی برای آرام بودن و تفکر کردن است. دیلان هم مثل آلفی فلسفه را راهی به سمت آرامش و مواجهۀ متفکرانه تر با مسائل می داند.
فیلم کوشش می نماید همۀ جنبه های زندگی در این مدرسۀ خاص و منحصر به فرد را به تصویر بکشد؛ مدرسه ای که می خواهد زندگی آدم های درونش را بهبود ببخشد و بر محیط بیرون از خودش هم تاثیری مثبت داشته باشد. صحنه هایی از فیلم های قدیمی مربوط به خشونت های فرقه ای در دل این مستند گنجانده شده اند که باعث می شوند بیننده به خوبی از پس زمینۀ اجتماعی و فرهنگی این جامعه اطلاع پیدا کند؛ و البته فیلم این کار را بدون اینکه به دام احساسات گرایی افتاده باشد انجام می دهد.
این مستند رویکرد بسیار سازنده ای دارد و نشان می دهد که مطرح کردن تفکر فلسفی و انتقادی در دل جامعه ای با تاریخی پر از خشونت، می تواند افق های تازه ای را بگشاید و به افراد این انگیزه را بدهد که از مرز ها و محدودیت های قبلی فراتر بروند. افلاطون جوان مستند جذابی است که فقط مشکل را مطرح نمی نماید بلکه راه چاره درخشانی هم پیشنهاد می نماید؛ این راه چاره آموختن افکار شجاعانه و انتقادی به بچه ها و البته بزرگسالان است.
منبع: faroutmagazine.co.uk
منبع: فرارو