فیلم زمان آرماگدون؛ سرنوشتی که با رنگ پوست معین می گردد - پرشین بلاگ

خبرنگاران | زمان آرماگدون از آن فیلم هایی نیست که بیننده را میخکوب کند و او را با هیجان در پی خودش بکشاند. اما اگر مخاطب صبوری باشید، از عمق عواطف و نگاه انتقادی و واقع بینانۀ فیلم به مسائل مختلف خانوادگی و اجتماعی لذت خواهید برد.

به گزارش خبرنگاران ؛ داستان فیلم دربارۀ زندگی پسر نوجوانی به نام پل گراف است که در خانواده ای یهودی تبار در آمریکا زندگی می نماید. او زندگی معمولی ای دارد؛ با همۀ رنج ها و شادی های یک زندگی معمولی. اصلی ترین خط داستانی فیلم مربوط به دوستی پل با یک نوجوان سیاه پوست به نام جانی است. این دو نفر در مدرسه با هم دوست می شوند و این دوستی همراه با شیطنت هایی است که پدر و مادر پل را حسابی عصبانی می نماید.

خانوادۀ پل تصمیم می گیرند مدرسۀ او را عوض نمایند و پسرشان را به یک مدرسۀ خصوصی با حال و هوای متفاوت بفرستند. اما دوستی پل و جانی ادامه پیدا می نماید؛ هر چند که خاتمه این دوستی، خصوصا برای پسرک سیاهپوست، چندان شیرین نیست.

چیزی که به فیلم زمان آرماگدون عمق و اهمیت بخشیده است، تصویر ظریف و احساس برانگیزی است که از روابط خانوادگی یک پسر نوجوان به ما نشان می دهد؛ نوجوانی که انگار در ابتدای دوران بلوغ و سرکشی خودش واقع شده است. این دورانی است پر از تضاد های عاطفی و زمان آرماگدون این تضاد ها را به شکلی درخشان به تصویر کشیده است؛ از ارتباط صمیمانۀ پل با پدربزرگش (آنتونی هاپکینز) گرفته تا ارتباط پرنوسان و گاه حتی خشن او با مادر و پدر و برادرش.

اما غیر از این، زمان آرماگدون تصویر تضاد ها و تبعیض های اجتماعی را هم خیلی خوب و ظریف از کار درآورده است. تفاوت فضای دو مدرسه واقعا جالب و تاثیرگذار است. اما جالب تر و البته ناراحت نماینده تر از این، تبعیضی است که یک کودک سیاهپوست در جامعه احساس می نماید. او همان آرزو ها و رویا هایی را دارد که دوست سفیدپوستش یعنی پل دارد؛ اما جامعه این دو نفر را به هیچ وجه به یک چشم نگاه نمی نماید. انگار رنگ پوست آن ها آن چیزی است که از لحظۀ تولد، سرنوشت این دو کودک را رقم زده است.

در مجموع، این فیلم ریتم تند و داستان خیلی پیچیده و پرکششی که بتواند اکثریت مخاطبان را با خودش همراه کند ندارد، اما بازی های درجه یک و مضامین عمیق و تاثیرگذار توانسته اند آن را به سطح قابل قبولی برسانند که ارزش دیدن کردن را داشته باشد.

کارگردان: جیمز گری (James Gray)

امتیاز منتقدان: 75%

امتیاز مخاطبان: 47%